Αντιμετώπιση προβλημάτων DeFi 2.0
Μόλις μάθαμε για το DeFi και υπάρχει DeFi 2.0; Όπως είναι γνωστό ειδικά στον κόσμο της τεχνολογίας τα πράγματα εξελίσσονται πολύ γρήγορα για αυτό το “DeFi 2.0″στοχεύει στα προβλήματα των πρωτοκόλλων DeFi πρώτης γενιάς. Αλλά ποια ακριβώς είναι αυτά τα προβλήματα και πώς τα αντιμετωπίζει το DeFi 2.0;
DeFi 1.0: Διακοπή του tradfi status quo
Το θεμέλιο της αποκεντρωμένης χρηματοδότησης ιδρύθηκε αρχικά για να αντιμετωπίσει τα δεινά των παραδοσιακών χρηματοπιστωτικών συστημάτων. Τα εμπόδια εισόδου, οι κεντρικές δομές εξουσίας και η έλλειψη ιδιοκτησίας κεφαλαίων ήταν τα βασικά προβλήματα που απαιτούσαν σε ένα βελτιωμένο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Ως αποτέλεσμα, είδαμε τη δημιουργία του DeFi ενός χρηματοοικονομικού συστήματος που βασίζεται στην κορυφή των blockchains. Το DeFi στοχεύει στη δημιουργία ενός χρηματοοικονομικού οικοσυστήματος που είναι παγκοσμιοποιημένο, ανοιχτό για όλους και λειτουργεί χωρίς τράπεζες ή οποιαδήποτε άλλη κεντρική οντότητα να ελέγχει τις πράξεις και τα χρήματα των ανθρώπων. Και παρόλο που η εξέλιξή του σε ένα αποτελεσματικά λειτουργικό σύστημα κράτησε χρόνια, κάνει αυτό που υποσχέθηκε να κάνει. Πώς φαίνεται αυτό στην πραγματικότητα;
Trading
Σκεφτείτε ένα αποκεντρωμένο ανταλλακτήριο, όπως το 1inch aggregator. Δεν χρειάζεστε στοιχεία σύνδεσης ή να παρέχετε δεδομένα σε μια κεντρική πλατφόρμα για να χρησιμοποιήσετε την υπηρεσία. Αντίθετα, για να ξεκινήσετε, οι χρήστες πρέπει απλώς να συνδεθούν χρησιμοποιώντας το δικό τους πορτοφόλι.
Δεν υπάρχει καμία κεντρική οντότητα, καμία διαδικασία ελέγχου, καμία κοινή χρήση δεδομένων δίνοντας την δυνατότητα να συνδεθείτε και να ξεκινήσετε τις συναλλαγές σας.
Παίρνοντας δάνειο η δίνοντας
Η ίδια εξέλιξη μπορεί να παρατηρηθεί στον δανεισμό και στο δάνειο, με πρωτόκολλα όπως η Aave να αφαιρούν τράπεζες και κεντρικές οντότητες από την εξίσωση για να παρέχουν δάνεια και να δανείζονται για τους χρήστες, χρησιμοποιώντας έξυπνα συμβόλαια.
Έτσι, τώρα, μπορείτε απλώς να μεταβείτε στο Aave, να συνδέσετε το crypto wallet σας, να καταθέσετε την απαιτούμενη ασφάλεια και να πάρετε ένα δάνειο. Δεν υπάρχουν τραπεζικές προμήθειες, απαιτήσεις δεδομένων και ελάχιστα εμπόδια εισόδου.
Προβλήματα με το DeFi 1.0
Όλα αυτά ακούγονται πολύ καλά σωστά; Λοιπόν είναι, αλλά το DeFi 1.0 ήρθε επίσης με τα δικά του προβλήματα.
Ρευστότητα πρωτοκόλλου: Το αιώνιο καρουζέλ
Χωρίς να μιλάμε για μεγάλες, κεντρικές οντότητες, ένα από τα καθοριστικά χαρακτηριστικά της αποκεντρωμένης χρηματοδότησης είναι ότι αντλεί ρευστότητα από τους ίδιους τους χρήστες.
Ας υποθέσουμε ότι πηγαίνετε στο Uniswap για να ανταλλάξετε το ETH σας σε USDT. απλά επιλέγετε τα token, εισάγετε την τιμή και λαμβάνετε USDT σε αντάλλαγμα για το ETH σας. Αλλά αναρωτηθήκατε ποτέ από πού προήλθε το USDT ή πού πήγε το ETH σας;
Εάν όχι, η απάντηση είναι μια ομάδα ρευστότητας (pool): ένα απόθεμα νομισμάτων που διαχειρίζεται ένα πρωτόκολλο που είναι άμεσα διαθέσιμο για να επιτρέπει στους χρήστες να ανταλλάσσουν token εύκολα.
Η ρευστότητα προέρχεται από άλλους χρήστες, που ονομάζονται πάροχοι ρευστότητας ή LP (Liquidity Providers). Αυτοί οι χρήστες κινητοποιούνται από ανταμοιβές ή yield (παρόμοιο με farming) που τους καταβάλλεται από το ανταλλακτήριο για να αφήσουν τα token τους ως μέρος της δεξαμενής ρευστότητας.
Αυτό όμως δημιουργεί πρόβλημα. Οι ανταμοιβές είναι υψηλότερες σε χρηματιστήρια όπου η ρευστότητα είναι χαμηλότερη προκειμένου να προσελκύσουν πάροχους (LP), αλλά μειώνονται ξανά όταν η ρευστότητα αποκατασταθεί στο πρωτόκολλο. Η αξιοπιστία δεν είναι κάτι εδώ τελικά: αν μας δοθεί η ευκαιρία είτε να κερδίσουμε 5% APY είτε 15% APY στη ρευστότητά μας, σίγουρα όλοι θα θέλαμε το δεύτερο. Αυτό σημαίνει ότι η ρευστότητα ρέει συνεχώς σε όποιες πλατφόρμες προσφέρουν τις υψηλότερες ανταμοιβές, μια δυναμική γνωστή ως μισθοφόρο κεφάλαιο.
Αυτή η δυναμική δημιουργεί ένα ασταθές οικοσύστημα DeFi, όπου οι πλατφόρμες είναι κλειδωμένες σε έναν διαρκή αγώνα για να διατηρήσουν αρκετή ρευστότητα για να προσελκύσουν χρήστες, ενώ οι LP αναζητούν πάντα καλύτερες ανταμοιβές σε αντάλλαγμα για τη ρευστότητά τους. Οδηγεί επίσης σε κακή συμβολική ρευστότητα των πρωτοκόλλων αφού η ανταμοιβή εγγενούς διακριτικού έχει στεγνώσει.
Stablecoins: Η αστάθεια στο DeFi
Το DeFi έχει επίσης αντιμετωπίσει άλλο ένα μικρό πρόβλημα που ίσως δεν γνωρίζετε. Τα Stablecoins είναι το κλειδί για το DeFi επειδή παρέχουν βεβαιότητα τιμής σε μια αγορά που είναι γνωστή για τις ασταθείς διακυμάνσεις της. Ωστόσο είναι απαραίτητα για δύο λόγους:
Ως νόμισμα διακανονισμού. Τα stablecoins χρειάζονται ως νόμισμα διακανονισμού, επιτρέποντας στους επενδυτές να δημιουργήσουν ένα ανταλλακτήριο και να γνωρίζουν ότι η τελική τιμή δεν θα αλλάξει λόγω διακυμάνσεων της τιμής στο token πληρωμής τους.
Αποθήκευση αξία, τα stablecoins είναι επίσης ένα μέσο αποθήκευσης αξίας όταν οι έμποροι είναι αδρανείς. Η σταθερότητα των τιμών τους σημαίνει ότι οι έμποροι μπορούν να διατηρήσουν τη δεδουλευμένη απόδοσή τους σε crypto χωρίς να ανησυχούν ότι μια διακύμανση της τιμής θα εκτινάξει την αξία του.
Κεντρωμένα: Η ευαισθησία των Stablecoins
Τα σταθερά νομίσματα υποστηρίζονται συνήθως από ένα περιουσιακό στοιχείο, όπως τα δολάρια για παράδειγμα. Έτσι, για κάθε stablecoin που κυκλοφορεί, υπάρχει, θεωρητικά, ένα δολάριο σε αποθεματικό και θα μπορούσατε να εξαργυρώσετε αυτό το δολάριο ανά πάσα στιγμή αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η αξία τους είναι σταθερή.
Η φράση κλειδί εδώ είναι “σε αποθεματικό” ποιος διατηρεί το απόθεμα; Τα αποθέματα Stablecoin πρέπει να διατηρούνται από ένα ταμείο με άλλα λόγια, συγκεντρώνονται γύρω από μια βασική οντότητα. Και αυτό φέρνει μαζί του πολλά από τα προβλήματα του παραδοσιακού τραπεζικού συστήματος, όπως το εάν αυτή η οντότητα θα είναι πιστή στο σύστημα και εάν το αποθεματικό ενδέχεται να υπόκειται σε κάποια ρύθμιση ή κατάσχεση από τις κυβερνήσεις.
Χρειάζεται μόνο να σαρώσετε μερικούς πρόσφατους τίτλους για να μάθετε ότι αυτό έχει ήδη προκαλέσει διαμάχες και μεγάλες αγωγές για ορισμένα γνωστά stablecoins. Γνωρίζουμε λοιπόν ότι αυτός είναι ένας βασικός και πολύ πραγματικός συμβιβασμός στην τρέχουσα προσέγγιση για τη δημιουργία νομισμάτων σταθερής αξίας.
Και τι γίνεται σχετικά με την αξία τους;
Όπως γνωρίζουμε, τα κρυπτονομίσματα σχεδιάστηκαν για να αποφεύγουν βασικά προβλήματα του παραδοσιακού συστήματος όπως ο πληθωρισμός. Αλλά δεδομένου ότι το απόθεμα για stablecoins διατηρείται συχνά στα Fiat, η αξία αυτού του αποθεματικού θα διαβρώνεται συνεχώς, παίρνοντας μαζί του την αξία του συνδεδεμένου κρυπτονομίσματος. Έτσι, με την πάροδο του χρόνου, τα stablecoins δεν διατηρούν την αξία τους καλύτερα από τα Fiat νομίσματα.
Εν ολίγοις, τα στοιχεία που απαιτούνται για να γίνουν σταθερά τα stablecoins επανεισάγουν πολλούς από τους κινδύνους που σχεδιάστηκαν για να επιλύσουν το αποκεντρωμένο νομισματικό σύστημα.
Stablecoins μέρος 2ο: Αντίο κεντρικό αποθεματικό
Και τι γίνεται με τα stablecoins; Πώς αντιμετωπίζει το νέο κύμα DeFi τα προβλήματα που αναφέραμε παραπάνω;
Η ανάπτυξη σε αυτόν τον τομέα είναι ένα άλλο θετικό στοιχείο του κινήματος DeFi 2.0. Υπάρχει μια ποικιλία διαφορετικών έργων που αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα, αλλά προς το παρόν, ας δούμε δύο από τις κύριες προσεγγίσεις.
Αλγοριθμικά Stablecoins
Τα αλγοριθμικά σταθερά νομίσματα παραιτούνται από ένα κεντρικό απόθεμα και τα προβλήματα που σχετίζονται με αυτό επιτυγχάνουν σταθερότητα μέσω ενός αλγορίθμου που ελέγχει την προσφορά των token. Λοιπόν, πώς λειτουργεί αυτό; Ας κατανοήσουμε την ιδέα ρίχνοντας μια ματιά σε ένα παράδειγμα, το Ampleforth.
Η κεντρική δέσμευση της Ampleforth είναι να «μεταφράσει την αστάθεια των τιμών σε αστάθεια προσφοράς». Το token έχει “ελαστική προσφορά” αυτό του επιτρέπει να διατηρεί μια σταθερή τιμή προσαρμόζοντας την κυκλοφορούσα προσφορά των token του σύμφωνα με τις αλλαγές τιμών. Αυτές οι προσαρμογές είναι γνωστές ως rebasing.
Ας το δούμε πιο προσεκτικά. Ας υποθέσουμε ότι κρατάτε ένα token που στοχεύει στην επίτευξη σταθερής αξίας να ισούται με 1 ΕΥΡΩ. Το διαθέσιμο απόθεμα αυτού του token είναι 1000 και έχετε 10 από αυτά στο πορτοφόλι σας. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, η τιμή του token διπλασιάζεται – ως αντίδραση σε αυτό, ο αλγόριθμος που ελέγχει την προσφορά του νομίσματος θα επανατοποθετηθεί, διπλασιάζοντας τη συνολική ποσότητα των token σε διαθεσιμότητα, έτσι ώστε η αξία τους να παραμείνει η ίδια. Τώρα λοιπόν, θα έχετε 20 token στο πορτοφόλι σας – και το καθένα θα εξακολουθεί να αξίζει 1 ευρώ όπως και χθες.
Η τρέχουσα επανάληψη των αλγοριθμικών stablecoin δεν είναι τέλεια. Στην πραγματικότητα, συχνά δυσκολεύονται να επιτύχουν τη σταθερότητα που έχουν σκοπό να επιτύχουν. Παρόλα αυτά, αποτελούν μια σημαντική εξέλιξη για το οικοσύστημα DeFi, φέρνοντας στη θέα ένα κρυπτονόμισμα σταθερής αξίας που όχι μόνο επιτρέπει τις συναλλαγές και τους διακανονισμούς, αλλά επίσης αποφεύγει τους εγγενείς κινδύνους ενός κεντρικού αποθεματικού.
Αποκεντρωμένο νόμισμα αποθεματικού
Μια άλλη ενδιαφέρουσα προσέγγιση για την αστάθεια των τιμών μπορεί να δει κανείς στο OHM, το εγγενές token του Olympus DAO. Το διακριτικό OHM χρησιμοποιεί έναν τύπο αποθεματικού για να σταθεροποιήσει την αξία του απλώς δεν είναι συγκεντρωμένο. Αντίθετα, το απόθεμα έχει τη μορφή πρωτοκόλλου (κάπως σαν τα αποθεματικά σε έναν αυτοματοποιημένο διαπραγματευτή) που εγγυάται μια ελάχιστη τιμή για κάθε OHM, χωρίς να το «συνδέει» με αυτήν την τιμή.
Πως λειτουργεί αυτό? Το OHM χρησιμοποιεί ένα «καλάθι περιουσιακών στοιχείων», όλα βασισμένα σε κρυπτογράφηση, για να υποστηρίξει την αξία του, αλλά στο απόλυτο ελάχιστο, θα υπάρχει πάντα 1 DAI για την υποστήριξη κάθε διακριτικού OHM. Έτσι, ανεξάρτητα από το πόσο πέφτει η αξία του OHM, δεν μπορεί ποτέ να πέσει κάτω από την τιμή του 1 DAI, αλλά μπορεί να αυξηθεί τόσο ψηλά όσο το οδηγεί η αγορά.
Αυτό τεχνικά δεν είναι ένα σταθερό νόμισμα, καθώς δεν υπάρχει ανώτατο όριο στην τιμή του OHM. Ωστόσο, χρησιμεύει για την παροχή μιας σταθερής «κατώτατης τιμής» για μάρκες, και χωρίς τους κινδύνους χρήσης μιας κεντρικής οντότητας. Αν και η επιτυχία αυτού του συστήματος μπορεί πραγματικά να γίνει γνωστή μόνο με την πάροδο του χρόνου, η προσέγγισή του μπορεί να αλλάξει τις προσδοκίες των ανθρώπων σχετικά με την αξία των μάρκων τους στο μέλλον.